ou on in oi oin é ski s’an sui.

An fransè ansiun, ia plun d’sony – partikulièrman lé nazaly, mè pa keu – ki se not par ön suit de lètry : ou, on, in, un, oi, oin, an…

Lo problèm s’è donk pozé de lo fason de lé noté an fransè nouvô.

Je voyè deu aprochy posibl :

• Gardé lo mèm notasion k’an fransè ansiun. Lo gro avantage è ke lé abitudy de lèktur son konsèrvé.
  Toutfoi, dan lé ka ou on doi prononsé lo premié lètr do group de lètry (par exanpl lo « o » dans « on »), ol a tou d’mèm falu trouvé ön moiyun pour l’undiké.
  Kom lo « ¨ » n’è pa utilizé an fransè nouvô, sèrvon-nou z-an a so uzaj.

S’è fasil a konprandr avèk dé exanply :

Un pti ga é ün pti fiy | On è biun kan on è sur ön il an mèr | je pans keu mo voitur è an pän … é unsi d’suit, pa la pèn d’unsisté j’kroi.

Deuzièm aproch :

• Ol orè konsistè a utilizé dé z-axany. S’è unsi ke ma kolaboratris Colette prôpôsè « ô » pour lo son « on » é « ù » pour lo son « ou ».

Jn’è pa rtenu so métod pour deu rèzony :

• S’orè konpliké l’pasaj do fransè ansiun vèr lo fransè nouvô (savoir keu le son « on » deviun « ô », lo son « ou » deviun « ù », é unsi d’suit…), alor k’an chanjan pa lo fason d’ékrir sé son, ia riun a aprandr an plus.
• On se srè rtrouvé avèk ön ékritur supèr chargé an axany.

Bun tiun, ésèyon kan mèm pour voir :

Û pti garsô marchè dâ lo kâpagn. O momâ d’râtré dâ lo forè il se trùva né a né avèk le lù. S’étè û pti garsô débrùyar é îtèligâ é du cù il ne pèrdi pa l’nor.

Bon… avèk ön peu d’bon volonté on ariv a konprandr, mè j’kroi k’sa va kom sa. sa dviun vrèman konpliké a lir é – pèrsonèlman – j’trouv kia vrèman trô d’aksany. Déja k’ian a pa mal kom sa, alor pa la pèn d’an rajouté.

Alé zou ! Sa s’è réglé.